«άδειασε» την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την υποχωρητική της στάση απέναντι στην Τουρκία αλλά και για τη συμφωνία με την Ιταλία, εκφράζοντας έτσι την δυσαρέσκιά της δεξιάς πτέρυγας της ΝΔ για τους χειρισμούς της τωρινής ηγεσίας στα εθνικά θέματα, επαναφέροντας μνήμες...’93.
Συγκεκριμένα ο πρώην πρωθυπουργός, λίγες ώρες μετά το τηλεφώνημα Μητσοτάκη-Ερντογάν, «κατακεραύνωσε» την κατευναστική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση απέναντι στην Τουρκιά τόσο για την πάση θυσία προσπάθεια διαλόγου όσο και για τις διαπραγματεύσεις για μειωμένη ΑΟΖ στα νησιά, λέγοντας:
«Τι ακριβώς «διάλογο» να κάνουμε με την Τουρκία;
Μήπως, αν τα νησιά μας έχουν πλήρη επήρεια ΑΟΖ όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας – που όμως η Τουρκία δεν το δέχεται»;
Αν έχει δικαίωμα να στέλνει γεωτρύπανα να κάνουν έρευνα και εξόρυξη πάνω σε ελληνική ΑΟΖ;
Αν έχει δικαίωμα να στέλνει εργαλειοποιημένους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα;
Αν μπορεί να υπογράφει παράνομες συμφωνίες με τρίτες χώρες καταπατώντας την Ελληνική ΑΟΖ – συμφωνίες που όλες οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής καταγγέλλουν ως παράνομες;
Αυτά όλα είναι «πειρατικές» ενέργειες.
Και διάλογο με «πειρατές» δεν κάνει κανείς!
Όποιος παίρνει στα σοβαρά τον διάλογο θυμάται πάντα το εξής:
Οτι πριν κάτσεις στο τραπέζι, ο απέναντι πρέπει και να σε υπολογίζει και να σε σέβεται.
Αλλιώς δεν γίνεται διάλογος.
Γι’ αυτό με «πειρατές» δεν διαπραγματεύεται κανείς»...
Στη συνέχεια, ο πρώην πρωθυπουργός πρόσθεσε πως «Η Τουρκία κοντεύει να “γκριζάρει” το μισό Αιγαίο» και πως για να αποφύγουμε μία σύγκρουση πρέπει να τους «πείσουμε ότι αν έμπρακτα παραβιάσουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι για όλα».
Όσον αφορά τη συμφωνία Ελλάδας-Ιταλίας κι εκεί ο Αντώνης Σαμαράς στάθηκε απέναντι στην κυβέρνηση εκφράζοντας «επιφυλάξεις» παρ’όλα αυτά πρόσθεσε πως «κάθε συμφωνία έχει τα υπέρ και τα κατά».
Υπενθυμίζουμε πως το χθεσινό τηλεφώνημα Μητσοτάκη – Ερντογάν «γιορτάστηκε» από την κυβέρνηση ως «αποκατάσταση των διαύλων επικοινωνίας» με την Τουρκία.
Τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξης του Α.Σαμαρά:
Ας ξεκινήσουμε, κύριε πρόεδρε, με τα εθνικά και την ένταση της τελευταίας περιόδου:
Μήπως ο ελληνοτουρκικός διάλογος θα ήταν μια διέξοδος για να αποφύγουμε τη ρήξη, έστω και την τελευταία στιγμή;
«Κοιτάξτε, δεν έχουμε απέναντί μας έναν «καλοπροαίρετο γείτονα» που ζητάει να διευθετήσουμε τις πάγιες διαφορές μας.
Έχουμε έναν επιθετικό γείτονα που θέτει συνεχώς νέα ζητήματα και προχωρά σε έμπρακτη αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Έχουμε προκλητικές κινήσεις αναθεωρητισμού – επεκτατισμού εις βάρος μας.
Τι ακριβώς «διάλογο» να κάνουμε με την Τουρκία;
Μήπως, αν τα νησιά μας έχουν πλήρη επήρεια ΑΟΖ όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας – που όμως η Τουρκία δεν το δέχεται;
Αν έχει δικαίωμα να στέλνει γεωτρύπανα να κάνουν έρευνα και εξόρυξη πάνω σε ελληνική ΑΟΖ;
Αν έχει δικαίωμα να στέλνει εργαλειοποιημένους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα;
Αν μπορεί να υπογράφει παράνομες συμφωνίες με τρίτες χώρες καταπατώντας την Ελληνική ΑΟΖ – συμφωνίες που όλες οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής καταγγέλλουν ως παράνομες;
Αυτά όλα είναι «πειρατικές» ενέργειες.
Και διάλογο με «πειρατές» δεν κάνει κανείς!
Όποιος παίρνει στα σοβαρά τον διάλογο θυμάται πάντα το εξής:
Οτι πριν κάτσεις στο τραπέζι, ο απέναντι πρέπει και να σε υπολογίζει και να σε σέβεται. Αλλιώς δεν γίνεται διάλογος.
Γι’ αυτό με «πειρατές» δεν διαπραγματεύεται κανείς»...
Πού οφείλεται το ότι οι διαφωνίες μεταξύ των δύο χωρών δεν δείχνουν μόνον μεγάλες, αλλά και αγεφύρωτες;
«Στο ότι εμείς επιμένουμε ότι μοναδική διαφορά μεταξύ μας είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ.
Αλλά η Τουρκία θέτει συνεχώς νέα ζητήματα.
Πριν από τα Ιμια δεν υπήρχε αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Ελλάδας στο Αιγαίο.
Τώρα κοντεύει να «γκριζάρει» το μισό Αιγαίο!
Κι εμείς σωστά επιμένουμε ότι βάση επίλυσης των διαφορών μας είναι το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, που σήμερα το έχουν προσυπογράψει πάνω από 160 χώρες.
Αλλά η Τουρκία δεν το δέχεται, ούτε το έχει προσυπογράψει, ακριβώς γιατί το Διεθνές Δίκαιο «συμφέρει» τις ελληνικές θέσεις.
Θέλει, λοιπόν, να πάμε στη Χάγη υπογράφοντας προηγουμένως ένα «συνυποσχετικό» που παρακάμπτει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Δηλαδή να απεμπολήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα».
Κι αν δεν υπάρχει τρόπος διαλόγου, τότε η σύγκρουση είναι η μόνη επιλογή;
«Η Ελλάδα δεν επιδιώκει τη σύγκρουση.
Αλλά όταν ο άλλος έρχεται και σου παραβιάζει την κυριαρχία, δεν έχεις το «δίλημμα» αν θα υπερασπιστείς την κυριαρχία σου ή όχι.
Η υπεράσπιση της κυριαρχίας σου από ευθεία πρόκληση είναι υποχρέωση κάθε κράτους.
Αν την αθετήσουμε, τότε παύουμε να υπάρχουμε ως κυρίαρχο κράτος!
Αλλά παύουν και όλοι οι άλλοι να μας αντιμετωπίζουν ως κυρίαρχο κράτος».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου