την εποχή του Μεσαίωνα και είχε για κατοικίδιο έναν πύθωνα, τον οποίο λάτρευε. Το φίδι είχε τέσσερα μέτρα μήκος και φαινόταν υγιές μέχρι που μία μέρα ξαφνικά σταμάτησε να τρώει.
Η ανορεξία του πύθωνα συνεχίστηκε και τις επόμενες εβδομάδες.
Η απελπισμένη γυναίκα έκανε τα πάντα, αλλά τίποτα δεν βοήθησε το φίδι να ξαναβρεί την όρεξη του. Στο τέλος αποφάσισε να το πάει στον κτηνίατρο ως έσχατη λύση.
Ο κτηνίατρος άκουσε προσεκτικά όσα του είπε η γυναίκα και μετά τη ρώτησε: «Το φίδι σας κοιμάται μαζί σας τη νύχτα και τυλίγεται γύρω σας;»
Η γυναίκα έκπληκτη από την ερώτησή του κτηνιάτρου και κυρίως από το πόσο μέσα είχε πέσει, απάντησε καταφατικά: «Ακριβώς έτσι, γιατρέ μου. Και λυπάμαι πολύ, γιατί δεν μπορώ να το βοηθήσω».
Ο κτηνίατρος τότε απάντησε: «Κυρία μου, το φίδι σας δεν είναι άρρωστο. Ετοιμάζεται να σας φάει. Κάθε φορά που έρχεται δίπλα σας και νομίζετε ότι σας αγκαλιάζει τυλίγοντας το σώμα του γύρω σας απλά υπολογίζει το μέγεθος σας και προετοιμάζεται για να σας επιτεθεί. Δεν τρώει ώστε να έχει αρκετό χώρο να σας χωνέψει πιο εύκολα».
Το ηθικό δίδαγμα αυτής της ιστορίας;
Έχεις φίλους κοντά σου με τους οποίους μιλάτε 24 ώρες το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα. Τους αγαπάς, τους νοιάζεσαι και νομίζεις ότι σε αγαπούν και εκείνοι, αλλά οι προθέσεις τους είναι άλλες. Είναι φίλοι-φίδια. Οι αγκαλιές και τα φιλιά δεν είναι πάντα ειλικρινή. Πρέπει να μάθεις να ξεχωρίζεις ποιοι είναι οι φίλοι και ποιοι είναι τα φίδια.
Να μη φοβάσαι αυτόν που θεωρείς εχθρό σου, γιατί μπορεί να μην είναι.
Να φοβάσαι τους ψεύτικους φίλους σου, τους Ιούδες, τα φίδια τα κολοβά, που τη στιγμή που σε αγκαλιάζουν και σε φιλούν, καραδοκούν να σε «φάνε» και μηχανεύονται το κακό σου Αυτό το ήξερες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου