με αυτό που σκαρφίστηκε, κατάφερε να σώσει χιλιάδες ζωές από τα χέρια των Ναζί, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου: προκάλεσε μια ψεύτικη επιδημία τύφου!
Ο Λαζόφσκι, η αλλιώς ο «Πολωνός Σίντλερ» όπως είναι το παρατσούκλι που του δόθηκε, αποφάσισε να πολεμήσει τους Ναζί, με ένα διαφορετικό όπλο απ' όλα τα άλλα: την επιστήμη.
Εκμεταλλευόμενος τον φόβο των υποχόνδριων Γερμανών για τις αρρώστιες, σκέφτηκε κάτι που θα τρομοκρατούσε τους Ναζί και θα έσωζε χιλιάδες ψυχές: δημιούργησε μια ψεύτικη πανδημία τύφου σε μια πόλη και τα γύρω χωριά!
Το τέχνασμά του έσωσε από τις εκτελέσεις και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης 8.000 ανθρώπους!!!
Ο γιατρός - ήρωας, έπεισε δηλαδή τους αξιωματούχους του Γ’ Ράιχ ότι ο πληθυσμός έπασχε από τύφο, κι έτσι δεν θα μπορούσε να μεταφερθεί στα κολαστήρια του θανάτου, καθώς θα μολύνονταν και οι ίδιοι.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι δρ Λαζόφσκι δεν μοιράστηκε με κανέναν την ιστορία του, παρά 50 σχεδόν χρόνια αργότερα!
Πριν από την έναρξη του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ευγένιος Λαζόφσκι, σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Józef Piłsudski της Βαρσοβίας. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, υπηρέτησε ως ανθυπολοχαγός σε τρένο του Ερυθρού Σταυρού, και στη συνέχεια ως στρατιωτικός γιατρός της πολωνικής αντίστασης.
Πώς δημιουργήθηκε η ιδέα για την επιδημία
Μετά τη γερμανική κατοχή της Πολωνίας, ο Λαζόφσκι πήγε να ζήσει στο Rozwadów, ένα προάστιο της πόλης Στάλοβα Βόλα, με τη σύζυγό του και την κόρη του. Εκεί, άνοιξε σχεδόν αμέσως ένα ιατρείο με τον καλό του φίλο και συμφοιτητή δρ Στάνισλαβ Ματούλεβιτς. Προηγουμένως όμως, είχε μεταφερθεί και αυτός σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, απ' όπου κατάφερε να δραπετεύσει.
Πίσω από το δαιμόνιο αυτό κόλπο, κρυβόταν μια σημαντική ιατρική ανακάλυψη.
Ο Ματούλεβιτς, ανακάλυψε πως εμβολιάζοντας έναν υγιή άνθρωπο με νεκρά στελέχη της ασθένειας, φαινόταν σαν να είχε τη νόσο, χωρίς ωστόσο να την έχει.
Ο «ασθενής» έβγαινε θετικός δηλαδή στις εξετάσεις, χωρίς να έχει φυσικά κανένα σύμπτωμα!
Έτσι, ο Λάζοβσκι δεν έχασε την ευκαιρία και δημιούργησε μια ψεύτικη εκδήλωση επιδημικού τύφου μέσα και γύρω από την περιοχή Rozwadów, την οποία οι Γερμανοί έβαλαν στη συνέχεια σε καραντίνα.
Η σκέψη του αυτή που για να γίνει πράξη απαιτούσε πολύ θάρρος, έσωσε περίπου 8.000 ανθρώπους από την αποστολή τους στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.
Οι Γερμανοί έτρεμαν τις μολυσματικές νόσους και ιδιαιτέρως τον επιδημικό τύφο, μια αρρώστια, μια ασθένεια που ήταν εξαιρετικά μεταδοτική και φονική.
Λέγεται ότι όλα ξεκίνησαν όταν, ένας Πολωνός στρατιώτης, ικέτεψε τον Ευγένιο και τον συνάδελφό του, να κάνουν κάτι ώστε να μην επιστρέψει για δουλειά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως του επέβαλαν οι Γερμανοί. Ήταν ένας από τους χιλιάδες Πολωνούς που εξαναγκάστηκαν από τους Ναζί να εργαστούν σε γερμανικά στρατόπεδα εργασίας. Ο άνδρας είχε λάβει 14 ημέρες άδειας για να επισκεφθεί την οικογένειά του και ο χρόνος του σχεδόν τελείωνε.
Ήθελε απελπισμένα να ξεφύγει από το στρατόπεδο, αλλά ήξερε ότι αν δεν επέστρεφε, θα τον κυνηγούσαν και τόσο αυτός, όσο και η οικογένειά του θα συλλαμβάνοντας και θα στέλνοντας σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Είχε σκεφτεί και την αυτοκτονία, αλλά επίσης ήξερε ότι μια σοβαρή ασθένεια, επιβεβαιωμένη από έναν γιατρό, θα τον γλίτωνε από την επιστροφή του στο στρατόπεδο.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου