Τέλος του παιχνιδιού:Χρεοκοπία ή προδοσία;

Η γενική εικόνα είναι ότι η Ελλάδα πλησιάζει ολοένα περισσότερο στο τέλος του παιχνιδιού.

Την επόμενη εβδομάδα η χώρα καλείται να καταβάλει στο ΔΝΤ οφειλή 750 εκατ. ευρώ (που όλοι λένε ότι θα το κάνει), ωστόσο δεν μένει πολύς πάτος στο βαρέλι για να ξυθεί. 

Ήδη οι δήμοι και οι δημόσιοι οργανισμοί δίνουν τα αποθέματά τους στην κυβέρνηση για να πληρώσει το χρέος που λήγει. Μετά από αυτό, δύσκολα μπορεί να δει κάνεις από πού αλλού μπορούν να βρεθούν χρήματα. 

Όσο για την πραγματική οικονομία, οι προβλέψεις είναι άσχημες, που σημαίνει πως δεν θα υπάρξει ξαφνική αύξηση των φορολογικών εσόδων που θα σώσει την κατάσταση. 

Τέλος, το ΔΝΤ, το Eurogroup και η ΕΚΤ δεν θα αποδεσμεύσουν έτσι απλά την τελευταία δόση του πακέτου στήριξης έαν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπαναχωρήσει σε δύο από τις «κόκκινες γραμμές» του: ασφαλιστικό και εργασιακά.


Τα παραπάνω, αναφέρει άρθρο που δημοσιεύεται στο Forbes με τίτλο «Το δίλημμα του Τσίπρα: χρεοκοπία ή προδοσία των ψηφοφόρων του». 

Η τρόικα επιμένει πως η Ελλάδα δεν πρέπει να χαμηλώσει το όριο συνταξιοδότησης, ενώ πρέπει να απελευθερώσει παραπάνω την αγορά εργασίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, βλέπει τον εαυτό του ως ένα αριστερό κόμμα που απλά δεν κάνει τέτοιου είδους πράγματα, εξου και το επιχείρημα για τις κόκκινες γραμμές. 

Είναι δίκαιο να σημειωθεί, ωστόσο, πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση που ανέλαβε την εξουσία ακριβώς λόγω της δέσμευσής της να μην κάνει αυτά τα πράγματα.

Στο δημοσίευμα επισημαίνεται όμως πως το τι κάνεις με τα χρήματα των ψηφοφόρων σου είναι ένα πράγμα. Το να ζητάς να κάνεις τα ίδια πράγματα με τα χρήματα εκείνων που σε δάνεισαν είναι άλλο πράγμα...

Και αν η Ελλάδα θέλει να πληρώσει τους προσεχείς μήνες τις δόσεις που οφείλει, τότε θα χρειαστεί αυτή την τελευταία δόση. Αλλά η τρόικα αρνείται να τη δώσει όσο ο ΣΥΡΙΖΑ απειλεί πως θα κάνει αυτά που τον έφεραν στην εξουσία. 

Οι λόγοι της άρνησης αυτής είναι εξίσου απλοί: οι περισσότεροι οικονομολόγοι θα συμφωνούσαν πως η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης και μια πιο ευέλικτη αγορά εργασίας θα καθιστούσε ευκολότερο για την Ελλάδα να αποπληρώσει το σύνολο των οφειλών της στο μέλλον αφού η μελλοντική ανάπτυξη θα είναι ταχύτερη.

Το Forbes καταλήγει λέγοντας πως κάποιος από τους δύο διαπραγματευτές πρέπει να υποχωρήσει, καθώς δεν είναι δεδομένο πως υπάρχει κάποιος από μηχανής Θεός που θα τετραγωνίσει τον κύκλο. 

Έχουν ακουστεί πολλά σενάρια: 

ότι οι Γερμανοί θα δώσουν χρήματα για τις πολεμικές αποζημιώσεις (που δεν πρόκειται να συμβεί και σίγουρα όχι την κατάλληλη στιγμή), ότι οι Ρώσοι θα προπληρώσουν για τον αγωγό (όχι αρκετά χρήματα και όχι αρκετά σύντομα) και ότι η οικονομία θα ανακάμψει με την αύξηση της είσπραξης φόρων (κάτι που δεν θα συμβεί). 

Κάποιος πρέπει απλά να πάει πάσο.