για τη μεταφορά των αποθεματικών τους στην Τράπεζα της Ελλάδος λαμβάνει η ίδια η κεντρική τραπεζική Αρχή, αποποιούμενη έτσι τις τυχόν προκύπτουσες ποινικές ευθύνες σε περίπτωση αθέτησης των υπεσχημένων από πλευράς του Δημοσίου!
Τα «Π» αποκαλύπτουν έγγραφο της ΤτΕ προς το ΕΤΑΑ (Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητων Απασχολουμένων) με ημερομηνία 10 Μαρτίου 2015, στο οποίο επισημαίνεται:
«Είναι αυτονόητο ότι ο κίνδυνος που διατρέχουν οι δημόσιοι οργανισμοί που συμμετέχουν στην οικεία ομάδα περιουσίας είναι να υποστούν ζημία από την για οποιονδήποτε λόγο μη προσήκουσα και ιδίως μη έγκαιρη ή μη ολοσχερή εκπλήρωση των υποχρεώσεων του ελληνικού Δημοσίου που απορρέουν από τις ανωτέρω συναλλαγές (σ.σ.: repos)». Δηλαδή, εάν κάτι πάει στραβά (σ.σ.: «κούρεμα», περιορισμένη στάση πληρωμών, πιστωτικό γεγονός κ.τ.λ.), η Τράπεζα δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε για το επιτοκιακό κέρδος, ούτε φυσικά για το εύρος των απωλειών που θα υποστούν οι πελάτες της, εν προκειμένω δήμοι, περιφέρειες και οργανισμοί.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Πρόκειται για απάντηση της Τραπέζης σε ερωτήματα που έθεσε το ΕΤΑΑ μετά από επιστολή του υπουργού Εργασίας, Πάνου Σκουρλέτη, προς τους επικεφαλής των Ταμείων για την αξιοποίηση των διαθεσίμων τους. Πολύ προσεκτικά ο κ. Σκουρλέτης στην επιστολή του (17/2/2015) καλεί τους διοικητές να εξετάσουν το ενδεχόμενο μετατροπής των αποθεμάτων τους σε repos, αναδεικνύοντας τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας επένδυσης:
•«Οι πράξεις repos έχουν μικρή διάρκεια, έως 15 ημερών, η δε πρόσφατη ετήσια απόδοσή τους ανήλθε στο ποσοστό του 2,26%»,«η απόδοση που ο ΟΔΔΗΧ (Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους) προτίθεται να προσφέρει ορίζεται ως η μεγαλύτερη μεταξύ της εκάστοτε απόδοσης που προκύπτει από τις δημοπρασίες repos και του εκάστοτε διατραπεζικού Euribor, με επιτόκιο 2%».
Η διοίκηση του ΕΤΑΑ, επειδή κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά, απευθύνθηκε, πέραν του ΟΔΔΗΧ, και στην Τράπεζα της Ελλάδος, θεωρώντας ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις για τη διασφάλιση των επενδύσεών του. Μεταξύ άλλων, έθεσε τα εξής ερωτήματα: α) Ποιο είναι το νομικό πλαίσιο εντός του οποίου θα γίνει η διαδικασία αυτή; β) Θα είναι, σε άμεση ζήτηση, επιστρεπτέα τα κεφάλαια που θα καταθέσει το Ταμείο; γ) Τα ποσά που θα επενδυθούν σε repos θα επιστρέψουν με τη λήξη τους στη διαχείριση του Ταμείου; Φυσικά, παρέμειναν αναπάντητα, με αποτέλεσμα το ΕΤΑΑ να μη διαθέσει περίπου 700 εκατ. ευρώ για τις ανάγκες ρευστότητας της οικονομίας.
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
Η κεντρική τραπεζική Αρχή απάντησε ευθέως ότι «κάθε συναφής με τη διαχείριση της εν λόγω ομάδας περιουσίας (repos) πράξη διενεργείται αποκλειστικά από την Τράπεζα της Ελλάδος, ενώ η αμοιβή της Τράπεζας της Ελλάδος προσδιορίζεται στη σχετική σύμβαση με το Δημόσιο και επιβαρύνει το σύνολο της ομάδας περιουσίας». Δηλαδή, οι οργανισμοί της Αυτοδιοίκησης και τα Ταμεία καλούνται, πλέον των άλλων, να «εκχωρήσουν» στην ΤτΕ τη διαχείριση των διαθεσίμων τους και με προμήθεια, παρά το γεγονός ότι σε αυτή τη δεινή συγκυρία τουλάχιστον οι δημόσιοι φορείς μεταξύ τους θα έπρεπε να υποστηρίζονται, για να περιορίζονται όσο το δυνατόν οι απώλειες.
Όμως, όχι μόνο δεν γίνεται αυτό, αλλά η ΤτΕ διευκρινίζει στον επίλογο της επιστολής της: «Είναι σαφές πως η τρέχουσα αξία των μερίδων που συμμετέχουν στη συγκεκριμένη ομάδα περιουσίας (repos) θα ταυτίζεται με την ονομαστική αξία, εφόσον το ελληνικό Δημόσιο εκπληρώνει εγκαίρως, προσηκόντως και στο ακέραιο τις υποχρεώσεις του».
Καθίσταται σαφές ότι και η Τράπεζα αντιμετωπίζει επιφυλακτικά τις επενδύσεις σε repos αυτήν την εποχή λόγω του κακού παρελθόντος με τα «κουρέματα» στα αποθεματικά των Ταμείων το 2011-2012, πριν και μετά την υπογραφή του PSI του δημοσίου χρέους.
Το «βέτο» του Π. Παυλόπουλου
Το υπουργείο Οικονομικών είχε προωθήσει αρχικώς τροπολογία βάσει της οποίας, «σε περίπτωση μη προσήκουσας, μη έγκαιρης και μη ολοσχερούς εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του Ελληνικού Δημοσίου, τα Ταμεία που έχουν υποστεί ζημιές από τέτοιες επενδύσεις θα μπορούν να προσφεύγουν δικαστικώς και να αξιώνουν αποζημίωση». Επιπλέον, «θα θεσπίζεται η απευθείας αξίωση των φορέων και των Ταμείων κατά του Ελληνικού Δημοσίου για τυχόν κεφαλαιακές ζημίες που υφίστανται από την επένδυση των κεφαλαίων τους».
Πώς θα αντιδράσει όμως το κράτος αν υπάρξει χρεοκοπία, έστω και εσωτερική, υπό τη μορφή του περιορισμού των συναλλαγών; Όπως αναφέρουν νομικοί εκπρόσωποι των Ταμείων και της Αυτοδιοίκησης που αρνούνται να διαθέσουν τα αποθέματά τους, η πτώχευση κράτους δεν προβλέπεται από το ελληνικό Σύνταγμα (παρά μόνο γενικώς στο άρ. 48 για την κατάσταση πολέμου και τις αυξημένες αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας), οπότε το «κούρεμα» των επενδυτικών προϊόντων του Δημοσίου (repos, ομόλογα, έντοκα κ.τ.λ.) θα διέπεται από το Διεθνές Δίκαιο. Κάτι που ισοδυναμεί με τον οριστικό κατακερματισμό του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς το «ψαλίδισμα» του εξωτερικού χρέους θα είναι ανάλογο με το εσωτερικό.
Πληροφορίες των «Π» αναφέρουν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε σοβαρές αμφιβολίες για την έκδοση μιας τέτοιας Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, ενώ, όταν είδε πως η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να «απορροφήσει» το ρευστό, έθεσε βέτο για τα αποθεματικά των Ταμείων, τα οποία τελικώς εξαιρέθηκαν. Αλλωστε, το 2011 ως βουλευτής της Ν.Δ. ο κ.Προκόπης Παυλόπουλος είχε αναδείξει με σφοδρότητα τη διαφωνία του για το «κούρεμα» (PSI) των ομολόγων τους καταγγέλλοντας την κυβέρνηση Παπανδρέου για «ανεύθυνη και εγκληματική πολιτική».
Δείτε τα έγγραφα:
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου