Δεν
είναι καθόλου λίγοι οι φίλοι και οι φίλες, που έρχονται σε επαφή μαζί
μας και συζητούν (γεμάτοι αγωνία) για τα μέλλοντα να συμβούν δραματικά
γεγονότα… Είναι πια σαφές και το διαισθάνεται ο
καθένας ότι πλησιάζουν κρίσιμες στιγμές για τον τόπο μας, και όχι μόνο, η
εξέλιξη των οποίων θα διαμορφώσει την εικόνα της περιοχής μας ολόκληρης
για τις επόμενες αρκετές δεκαετίες! Και ο κάθε συνάνθρωπός μας
αντιλαμβάνεται πολύ καλά τι σημαίνει αυτό.
Ήδη
σε παρασκηνιακούς κύκλους του ελληνισμού λέγονται και γράφονται πολλά
και συγκλονιστικά! Οι κύκλοι αυτοί, που νοιάζονται για το μέλλον της
πατρίδας μας και δρουν «υπογείως» για τα εθνικά μας συμφέροντα, μας
εμπιστεύονται και μας ενημερώνουν συνεχώς για τα τεκταινόμενα. Θέλουμε
και από εδώ να τους ευχαριστήσουμε για την αγάπη και την εμπιστοσύνη που
μας δείχνουν! Άλλωστε όλοι όσοι εμπιστεύονται τον γράφοντα και τους
συνεργάτες του στην έπαλξη του εθνικού αγώνος που λέγεται «Ελεύθερη Ώρα»
γνωρίζουν άριστα ότι δεν πρόκειται να τους προδώσουμε ποτέ ή να
καταχραστούμε τη φιλία τους αυτή…
Σε
κουβέντες λοιπόν που είχαμε με ανθρώπους του πανελληνισμού κάποιοι μας
υπενθύμισαν παλαιότερα σοφά και θεόπνευστα λεγόμενα γεροντικών μορφών
της πίστης μας σχετικά με τις δραματικές ώρες που έρχονται με…
υπερταχύτητα! Κάποιος εξ αυτών μάλιστα πρότεινε (και βρίσκουμε πολύ ορθή
την ιδέα) να δημοσιεύσουμε εδώ, προς καλύτερη ενημέρωση του κοινού,
μερικά σοφά λόγια Πατέρων της Ορθοδοξίας, συγχρόνων και παλαιοτέρων,
αναφορικά με όλα όσα δραματικά πλησιάζουν. Εξάλλου, όλα αυτά είναι λίαν
επίκαιρα και πολλοί πιστεύουν ότι σύντομα θα τα βρούμε μπροστά μας… Καλό
κουράγιο λοιπόν στους Έλληνες, όπως είχε πει πριν μερικά χρόνια και ο
Όλι Ρεν!
Υπάρχει
η παλαιότερη μαρτυρία, από το καλοκαίρι του 2010, απολύτως βεβαιωμένη
και ακριβής (είναι γνωστό ότι ουδέποτε φιλοξενούμε πράγματα αναπόδεικτα ή
ερχόμενα σε σύγκρουση με την επίσημη Εκκλησία), σύμφωνα με την οποία
ένας Αγιορείτης μοναχός, που νοσηλευόταν εκείνη την εποχή σε νοσοκομείο
της Θεσσαλονίκης, εκμυστηρεύτηκε κάτι συνταρακτικό που έλαβε χώρα στο
Άγιο Όρος και που προκάλεσε τότε μεγάλη εντύπωση, αλλά και εγρήγορση
στους κύκλους των μοναχών. Ιδού τι ανέφερε η εν λόγω μαρτυρία (που
υπάρχει και στο βιβλίο μας «Γέροντας Παΐσιος. Τα μελλούμενα (όσα
πρόκειται να συμβούν)», εκδόσεις «M-Press», Αθήνα 2013, σ.σ. 101-104):
«Ο
Γέροντας Παΐσιος περπατούσε πριν από δύο εβδομάδες έξω από τη Μονή του
Αγίου Παντελεήμονος, όπου τον συνάντησαν τρεις νέοι σε ηλικία μοναχοί.
Ανεξάρτητα από την έκπληξη που ένιωσαν στην αρχή οι μοναχοί, πήγαν
αμέσως να ζητήσουν την ευχή του Γέροντα. Μόνο που ο Γέροντας
αποτραβήχτηκε λίγο πιο πέρα. Δεν τους έδωσε την ευχή του. Παραξενεύτηκαν
ακόμη περισσότερο τότε οι μοναχοί. Στενοχωρήθηκαν. Και τότε ο Γέροντας,
τους λέει με τρεμάμενη φωνή: «Τραβήξτε στον Γέροντά σας και πείτε του
να αγοράσει μεγάλες ποσότητες λάδι και αλεύρι, γιατί σε τρεις μήνες από
τώρα θα έχουμε «πόλεμο» στην Ελλάδα, κι ο κόσμος θα πεινάσει». Και
συνέχισε: «Να του πείτε του Γέροντα να επικοινωνήσει και με τα υπόλοιπα
μοναστήρια». Μέχρι να συνέλθουν οι μοναχοί, ο Γέροντας Παΐσιος είχε
χαθεί μέσα στο μονοπάτι»…
Αυτά
ειπώθηκαν (η μαρτυρία είναι, όπως γράψαμε και πριν, πλήρως αξιόπιστη)
το καλοκαίρι του 2010. Και όντως, τότε η Ελλάδα μπήκε σε οικονομικό
«πόλεμο», όπως προειδοποίησε ο Γέροντας Παΐσιος από το υπερπέραν! Δεν
χρειάζεται εδώ να αναφερθούμε και πάλι στο τι συνέβη το 2010, με την
υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς διεθνούς επιτήρησης και με την παράδοση
της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας σε ξένες, άδηλες και εχθρικές,
πλανητικές δυνάμεις…
Πέραν
αυτών, υπάρχει ανάλογη μαρτυρία και από τον πολύ γνωστό Γέροντα
Ελπίδιο, με τη σπουδαία ιεραποστολική δράση στην Αφρική! Ο Πατέρας
Ελπίδιος έκανε επίσης λόγο για επερχόμενη πείνα και δυστυχία στην
Ελλάδα, προειδοποιώντας κι αυτός για τα μελλοντικά δεινά μας και
ταυτιζόμενος πλήρως με το προηγούμενο πνεύμα του Γέροντα Παϊσίου… Αξίζει
πράγματι εδώ να παραθέσουμε τα δραματικά λόγια του Γέροντα Ελπίδιου,
σχετικά με το όλο ζήτημα:
«Αυτά
που βλέπω στην Αφρική έρχονται και στην Ελλάδα!!! Η πείνα και η φτώχεια
της Αφρικής αρχίζει και αγγίζει πάρα πολύ εδώ την πατρίδα μας!... Και
το λέω με πολύ θλίψη, γιατί ήμουνα στην Αφρική και επιστρέφοντας εδώ
άκουσα πράγματα πολύ παράξενα… Θα σας πω ένα απλό. Πήγα σε ένα χωριό και
είδα ένα παιδάκι που… φορούσε μια μαντίλα! Του λέω «γιατί φοράς τη
μαντίλα;» και αυτό μου λέει «πέσανε τα μαλλιά μου!»… Ρωτώ τότε τη μαμά
του «γιατί πέσανε τα μαλλιά του;»… «από αβιταμίνωση», λέει!!! «Δεν
είχαμε να φάμε και το παιδί δεν έτρωγε κανονικά και πέσανε τα μαλλιά
του»!... Και λέω εγώ «καλά, λίγο γάλα, λίγο φαγητό στο παιδάκι… τόσο
δύσκολο είναι να ζητήσεις;»… Μου λέει τότε η γυναίκα: «Πάτερ μου, τον
άντρα μου τον διώξανε από τη δουλειά, εμένα με διώξανε από την δουλειά,
αρρώστιες, χίλια-δυο, ό,τι μαζεύαμε κοιτούσαμε να αγοράσουμε τα φάρμακα
για την υγεία. Δεν μας περίσσευε κάτι για να φάμε»!!!
Γυρνώντας
λοιπόν από την Αφρική και μετά από αυτό, ψάχνοντας, άκουσα τόσα πολλά
γεγονότα, είδα τόσα πολλά συμβάντα που απόρησα! Και λέω «Θεέ μου, για τ’
όνομα του Θεού, έχει φτάσει η πείνα κι η φτώχεια και στην πατρίδα μας;
Πράγματι, αυτή τη στιγμή πάρα πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από την
πείνα!... Αυτά που έρχονται τώρα είναι ακόμη πιο τραγικά! Αυτή τη στιγμή
θέλετε να πω κάποια πραγματάκια… Το θέμα είναι ψέματα να πω ή την
αλήθεια; Να πω αυτό που θα ήθελε ο καθένας να ακούσει για να παρηγορηθεί
ή αυτό που πρέπει για να πάρει τα μέτρα του;… Αυτό που έρχεται λοιπόν,
με δυο λόγια θα σας πω, είναι πάρα πολύ δύσκολο!
Τα
μέτρα που θα βγουν μέχρι το Πάσχα θα είναι τόσο πολλά, τόσο δύσκολα,
που οι άνθρωποι θα γονατίσουν!... Πάρα πολύ! Από το Πάσχα και μετά
ελπίζω να μην συμβεί αυτό που πάρα πολλοί άνθρωποι προέβλεψαν, ότι δηλ.
θα αρχίσουν να αδειάζουν τα ράφια των σούπερ-μάρκετ… Δεν ξέρω τι θα
συμβεί, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι που μίλησα, που είναι άνθρωποι του
Θεού και δεν λένε πολλά λόγια, μου λένε «Πάτερ, πάρτε και εσείς τα
μέτρα σας και όσοι άνθρωποι σας πιστεύουν να πάρουν κι αυτοί τα μέτρα
τους! Έρχεται πείνα μεγάλη!!! Κι αυτή η πείνα θα κρατήσει πάρα πολύ
μεγάλο χρονικό διάστημα»… Και δεν θα είναι μόνο η πείνα, θα έρθουν και
άλλα πράγματα, αλλά δεν θέλω αυτή τη στιγμή να τα ονομάσω, γιατί είναι
μεν αληθινά, αλλά εγώ παρακαλώ τον Θεό να αμφιβάλλω – αν και τα πιστεύω
μέσα μου»…
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου