Οσμίζονται χάος στην Ελλάδα...Το κραχ στο ελληνικό χρηματιστήριο χθες και η
άνοδος των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων δεν αποτελεί κεραυνό εν
αιθρία. Αποτελούν μια πρώτη καταγραφή του ελληνικού αδιεξόδου.
Το ελληνικό αδιέξοδο έχει δύο εκδοχές. Η μία αφορά
την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και η άλλη την εναλλακτική λύση
που αποτελεί αυτή τη στιγμή η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση αγωνίζεται να βγει έστω τυπικά από το
κάδρο του μνημονίου για να κερδίσει τις πολιτικές εντυπώσεις και να
διατηρήσει νομή της εξουσίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να έχει αυξήσει την εκλογική του
δύναμη έχει σταθεροποιήσει το δημοσκοπικό προβάδισμα λόγω της πτώσης της
επιρροής της ΝΔ.
Οι αγορές δεν εμπιστεύονται τους Έλληνες πολιτικούς
εκτός της αυστηρής μνημονιακής επιτήρησης.
Οι αγορές δεν εμπιστεύονται μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρά τις διαβεβαιώσεις του κ. Τσίπρα προς κάθε αρμόδιο και αναρμόδιο (βλέπε Πάπα) για την στροφή του στο ρεαλισμό.
Οι αγορές δεν εμπιστεύονται μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρά τις διαβεβαιώσεις του κ. Τσίπρα προς κάθε αρμόδιο και αναρμόδιο (βλέπε Πάπα) για την στροφή του στο ρεαλισμό.
Οι αγορές έχουν δίκιο και η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ
δεν έχουν κανένα σχέδιο ανάταξης της οικονομίας και σταθεροποίησης της
πολιτικής κατάστασης.
Το μόνο σημείο σταθερότητας για την ελληνική
κοινωνία και οικονομία παραμένει η απόφαση της Ευρωζώνης να διατηρήσει
την Ελλάδα εντός και της ΕΚΤ να κρατήσει τις ελληνικές τράπεζες
ανοιχτές.
Και η παραμικρή νύξη διατάραξης αυτής της στοιχειώδους σταθερότητας φαίνεται ικανή να οδηγήσει σε κατάρρευση.
Η κατάρρευση δεν αφορά τις τιμές των μετοχών. Αφορά
την λειτουργία των τραπεζών, των δημοσιονομικών εσόδων και των
ασφαλιστικών εισφορών.
Η κατάσταση παραμένει κρίσιμη για την Ελλάδα και το
επόμενο δωδεκάμηνο ίσως αποδειχτεί πιο κρίσιμη περίοδος από το 2010 και
το 2012.
Τέσσερα χρόνια τώρα η συζήτηση για τα αίτια της
ελληνικής χρεοκοπίας γίνονται στη λάθος βάση της αντιπαράθεσης
μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Αυτό συνέβη γιατί το πολιτικό προσωπικό της
χώρας που ευθύνεται για τη χρεοκοπία προσπάθησε να συγκαλύψει τις
ευθύνες του μεταθέτοντάς τες σε ξένους.
Αντί, έστω και κατόπιν εορτής, να πουν την αλήθεια
για τα αίτια της χρεοκοπίας που εντοπίζονται στη διεύρυνση του κράτους
και την συρρίκνωση της ιδιωτικής οικονομίας και να πάρουν μέτρα
αντιστροφής της πορείας, προτίμησαν να βάλουν την τρόικα να ορίσει τα
μέτρα και τους ίδιους να χαράσσουν κόκκινες γραμμές και να υπόσχονται
επαναφορά των κεκτημένων.
Τέσσερα χρόνια μετά τη χρεοκοπία έχουν γίνει μόνο
οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων και αύξηση είσπραξης φόρων από
μια συνεχώς συρρικνούμενη φορολογική βάση.
Καμιά μεταρρύθμιση δεν έχει ολοκληρωθεί ούτε καν το
αυτονόητο της αξιολόγησης του προσωπικού στο δημόσιο ή του ανοίγματος
των καταστημάτων τις Κυριακές.
Η κυβέρνηση πέτυχε μόνο να εμφανίσει ένα μη βιώσιμο
πρωτογενές πλεόνασμα και με όπλο αυτό προσπάθησε να βγάλει τη χώρα από
το μνημόνιο, το οποίο δεν εφάρμοσε.
Οι αγορές μετά τη δέσμευση της Ευρωζώνης για
στήριξη της Ελλάδας εντός του Ευρώ, χαλάρωσαν απέναντι στη χώρα. Αυτό
είχε σαν συνέπεια την εισροή κεφαλαίων στο χρηματιστήριο και την πτώση
των επιτοκίων των ομολόγων...
Μόλις η κυβέρνηση έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο
εξόδου από το μνημόνιο, οι αγορές άρχισαν να αντιδρούν. Το χρηματιστήριο
άρχισε την κάθοδο και τα επιτόκια την άνοδο. Οι αγορές δεν
εμπιστεύονται πως το πολιτικό προσωπικό της χώρας μπορεί να διαχειριστεί
την κατάσταση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε μπροστά στις δημοσκοπήσεις χωρίς να
αυξήσει την εκλογική του δύναμη καθώς η κυβέρνηση απώλεσε λόγω
υπερφορολόγησης της μεσαία τάξη και τους επαγγελματίες. Η κυβέρνηση
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ακολούθησε το ΣΥΡΙΖΑ στη διαφύλαξη των συμφερόντων των πελατών
πέριξ του δημοσίου και των συντεχνιών...
Όλα τα κόμματα εξουσίας έχουν κοινό παρονομαστή τη διαφύλαξη των πελατών και του μοντέλου της χρεοκοπίας.
Μοιραία ήρθαμε στο αδιέξοδο που βρισκόμαστε σήμερα.
Η κυβέρνηση δύσκολα μπορεί να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα. Η μοναδική
ευκαιρία που είχε ήταν να κάνει επανάσταση μείωσης του κράτους το 2012 ή
να στηρίξει τέτοια επανάσταση το 2010.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έρθει στη εξουσία αλλά το
πιθανότερο είναι αυτό να αποτελέσει το σημείο αρχής της
ραγδαίας διάλυσής του υπό το βάρος της επαφής των «ασυναρτησιών» που
εμφανίζει σαν πρόγραμμα με την πραγματικότητα.
Τα δυο μεγάλα κόμματα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις
δεν αθροίζουν ούτε 50%. Αυτό δείχνει πως η χώρα βρίσκεται σε μεταβατική
φάση, με την οικονομία διαλυμένη και 1,5 εκατ. ανέργους…
Αμφότερα αποτελούν την οπισθοφυλακή του πολιτικού συστήματος που χρεοκόπησε τη χώρα.
Αμφότερα αποτελούν την οπισθοφυλακή του πολιτικού συστήματος που χρεοκόπησε τη χώρα.
Οι αγορές οσμίζονται χάος και μειώνουν τη έκθεση στην Ελλάδα...!
του Κώστα Στούπα
