Aίμα και δάκρυα στο Χρηματιστήριο της Κολομβίας των Βαλκανίων...!

Από χθες το πρωί έχει αρχίσει ο ανηλέητος ξυλοδαρμός των "επενδυτών"
οι οποίοι διαπιστώνουν ότι θα ζήσουν ένα ακόμη καλοκαίρι μεγάλου μακελειού, όπως τότε-το 1999- που τα κορόιδα έχαναν περιουσίες στo Ναό της Σοφοκλέους.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έχασαν και την Σούλα, η οποία μπουχτισμένη τους παράτησε.

Το ίδιο σκηνικό δείχνει να επαναλαμβάνεται και σήμερα με φόντο ένα βαθιά διεφθαρμένο κράτος το οποίο στο σύνολό του είναι μια πελατειακή-παρακρατική-φούσκα που θα σκάσει από στιγμή σε στιγμή.

Το πέτσινο κράτος των εγχώριων αλχημιστών-παπατζήδων οι οποίοι μετά από 4 χρόνια Μνημονίων αρνούνται πεισματικά να μεταρρυθμίσουν το άρρωστο δημόσιο και τους χυδαίους οργανισμούς του, σπρώχνει τους πολίτες σε αιματοκύλισμα.

Ο δολoφονικός κυβερνητικός θίασος σε συνδυασμό με το επικίνδυνο ασκέρι του Τσίπρα και τους υπόλοιπους παπάρηδες του πολιτικού προσωπικού οδηγούν την χώρα, με μαθηματική ακρίβεια, σε μια εθνική τραγωδία που όμοιά της δεν έχει ζήσει η γενιά μας.

Οι καθημερινές πλέον προειδοποιήσεις για «φούσκα» στις διεθνείς αγορές λύνουν το χειρόφρενο και στη Λεωφόρο Αθηνών-γράφει ο Βασίλης Γεώργας στο Capital.gr- που εξαρτάται όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια από τις κινήσεις των ξένων επενδυτικών και κερδοσκοπικών κεφαλαίων. 

Το χθεσινό ξεπούλημα –που ήταν τόσο ισχυρό και μαζικό ώστε σε λίγες ώρες ακύρωσε όλη την κίνηση των οκτώ προηγούμενων συνεδριάσεων- προκάλεσε αναστάτωση στα χρηματιστηριακά γραφεία και υποχρέωσε traders και αναλυτές να βγουν από τη θερινή ραστώνη των τελευταίων εβδομάδων. Η απότομη αλλαγή πορείας συμπίπτει χρονικά  τόσο με την άφιξη, σήμερα, της τρόικας στην Αθήνα ενόσω βρίσκονται σε εξέλιξη μάχες χαρακωμάτων στο πολιτικό σκηνικό για σημκαντικά νομοσχέδια, όσο και με την νέα προσπάθεια δανεισμού της Ελλάδας από τις αγορές με τριετές ομόλογο, που δεν αποκλείεται να ξεκινήσει τις επόμενες ώρες. 

Στη συγκυρία αυτή η βουτιά της ελληνικής αγοράς κάτω από τις 1.200 μονάδες στέλνει μήνυμα αστάθειας, με τη διόρθωση να συνεχίζεται έχοντας πλέον ως άμεσο στόχο το τελευταίο «προπύργιο» των αγοραστών στις 1.185 μονάδές (εκθετικός κινητός μέσος όρος 200 ημερών) όπου θα δοκιμαστούν ευρύτερα οι αντοχές και το σενάριο επαναφοράς προς τα χαμηλά των 1.100 - 1.062 μονάδων. 

Το γεγονός ότι οι τράπεζες χτυπήθηκαν περισσότερο από όλες τις αξίες στο Χρηματιστήριο Αθηνών (-6% ο τραπεζικός δείκτης και κάτω από τη στήριξη των 165 μονάδων) είναι μια εξέλιξη που επιτείνει τον προβληματισμό. 

Όχι μόνο επειδή το sell off εκδηλώνεται στον απόηχο της συντονισμένης προσπάθειας ξένων επενδυτικών οίκων να φτιάξουν θετικό κλίμα για τον κλάδο απογειώνοντας τις τιμές στόχους και τις προσδοκίες, αλλά κυρίως επειδή λόγω βαρύτητας των συστημικών τραπεζών τόσο στη χρηματιστηριακή όσο και στην πραγματική οικονομία, όλοι αντιλαμβάνονται πως αυτές είναι που αποτελούν το μαλακό υπογάστριο της ελληνικής αγοράς και αν οι πιέσεις ενταθούν, θα παρασυρθεί χαμηλότερα το σύνολο του ελληνικού χρηματιστηρίου. 

Οι ελληνικές τράπεζες έχουν αποκτήσει μεν μακροπρόθεσμους μετόχους κατά τη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης, όμως στην πλειονότητά τους τα χαρτοφυλάκια που και διατηρούν overweight θέσεις στον κλάδο είναι hedge funds τα οποία αυξομειώνουν την έκθεσή τους ανάλογα και με την τάση. 

Το κλίμα που διαμορφώνεται τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές περιβάλλον δεν είναι υποστηρικτικό. Ειδικά στον τραπεζικό κλάδο όλα δείχνουν ότι έχει ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ με αιχμή το «μαύρο χρήμα» και τα πρόστιμα που επιβάλλουν οι αμερικάνικες αρχές. Στο επίκεντρο βρίσκονται μεγάλοι όμιλοι όπως η BNP Paribas, η Commerzbank, η Deutsche Bank, κα. 

Τα μέτωπα για τις τράπεζες της ευρωζώνης είναι, όμως, πολλά περισσότερα και δεν είναι τυχαίο πως χθες ο κλάδος ήταν πρωταγωνιστής στις ισχυρές πιέσεις που εκδηλώθηκαν στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια και ειδικότερα στις αγορές του Νότου, με την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία αλλά και την Ιρλανδία να κλείνουν με πτώση από 1,6 έως 3%. Τα επικείμενα stess test της ΕΚΤ πυροδοτούν εύλογη ανησυχία στους επενδυτές καθώς είναι ευρέως αντιληπτό ότι οι τράπεζες από τη Γαλλία και τη Γερμανία, μέχρι την Ισπανία και την Πορτογαλία θα χρειαστούν νέα κεφάλαια για να καλύψουν τις μαύρες τρύπες της κρίσης και αυτά θα τα αναζητήσουν κυρίως μέσα από τις αγορές.  

Στην Ελλάδα διατυπώνονται εκτιμήσεις για πρόσθετες ανάγκες από 2,5 δισ. ευρώ έως και πάνω από 5 δισ. ευρώ, χωρίς να δίνονται υπεύθυνες «απαντήσεις» παρότι η τελευταία ανακεφαλαιοποίηση κατά 8 δισ. ευρώ τελείωσε μόλις τον περασμένο μήνα, και ενώ η κυβέρνηση πιέζει να ανοίξει ο φάκελος επιθετικότερης διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων ώστε να βγουν οι ζημιές στον «αέρα» αλλά παράλληλα να τεθούν οι βάσεις για ανάκτηση μέρους των προβληματικών δανείων μεσοπρόθεσμα. 

Τα αντανακλαστικά που θα αναπτυχθούν στις αμέσως επόμενες συνεδριάσεις στο Χ.Α θα παράσχουν σημαντικές ενδείξεις για το τι επιφυλάσσει ο Ιούλιος. Προς ώρας το σενάριο της περαιτέρω βύθισης των τιμών δείχνει να κερδίζει έδαφος καθώς από πλευράς καταλυτών δεν διαφαίνεται κάποιο θετικό νέο στον ορίζοντα που θα μπορούσε να ανατρέψει την ολισθηρή πορεία. 

Η απόφαση του οικονομικού επιτελείου να βγει στις αγορές για μια ακόμη ομολογιακή έκδοση τριετούς διάρκειας έχει προεξοφληθεί ενώ παράλληλα αμφισβητείται η σκοπιμότητά της πέραν του να προσφέρει παχυλές αποδόσεις σε διεθνείς επενδυτές, ενώ ανάλογες κινήσεις από εισηγμένες εταιρείες (Τιτάνας, ΟΤΕ, ΕΛΠΕ κα.) το τελευταίο διάστημα δεν φαίνεται να έχουν καμία θετική επίπτωση στο γενικότερο κλίμα. 

Αντίθετα τις τελευταίες ημέρες η αγορά, ενώ βρέθηκε στο επίκεντρο ενός καταιγισμού υποστηρικτικών για τις οικονομία και τις αποτιμήσεις, αναλύσεων από ξένους οίκους, δεν έδειξε να επηρεάζεται ούτε κατ΄ ελάχιστον θετικά. Οι πιέσεις και οι «διανομές» ήταν εμφανείς σε σειρά μετοχών της μεγάλης κεφαλαιοποίησης όπως ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ, η ΕΧΑΕ, η Ελλάκτωρ, η MIG, ο Τιτάνας κ.α Σε μεγάλο βαθμό το στοίχημα ενός «διπλού πυθμένα» θα κριθεί στα δύο επόμενα σημαντικά επίπεδα: Τις 1.185 μονάδες όπου εντοπίζεται ο κινητός μέσος όρος 200 ημερών (μια ισχυρή στήριξη που δεν «παραδίδεται» εύκολα) και με την οποία συμπίπτει το 62% ποσοστό διόρθωσης όλης της τελευταίας ανοδικής κίνησης από τις 1062 μονάδες. Και τις 1.100-1.120 μονάδες όπου τους τελευταίους οκτώ μήνες έχει αποδειχθεί τουλάχιστον πέντε φορές σε ισχυρή περιοχή ανάσχεσης της πτώσης. Η ζώνη αυτή θεωρείται μεγάλης σημασίας από τους αναλυτές καθώς τυχόν διάσπαση της θα ανοίξει το δρόμο για αισθητά χαμηλότερα επίπεδα τιμών μεσοπρόθεσμα. 



Χρηματιστήριο 1999. Το μεγάλο κόλπο. 


Αυτό που έγινε το 1999 στο ελληνικό χρηματιστήριο, υποθέτω, πως, διέφυγε της προσοχής των Ελλήνων Δικαστών, γιατί  ποτέ στον πλανήτη  δεν είχε  ξαναγίνει κάτι παρόμοιο  και ως εκ τούτου δεν υπήρχε στη βιβλιογραφία.  
Οι άμεσα ή έμμεσα   συμμετέχοντες, φρόντισαν να εμφανιστεί ως σκάνδαλο αυτό που τελικά εμφανίστηκε, το οποίο όμως ήταν παρωνυχίδα μπροστά σε αυτό που έγινε.
Το κόλπο ήταν οργανωμένο τέλεια, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Υπήρχαν δικλίδες ασφαλείας εξαιρετικές, οι οποίες όμως δεν χρειάστηκε να ενεργοποιηθούν …..
 
Εισήχθησαν στο χρηματιστήριο εταιρείες, κάνοντας ΑΜΚ σε τιμή σκανδαλωδώς πολλαπλάσια της πραγματικής αξίας τους.
Μπήκε πχ στο ΧΑΑ εταιρεία  με τιμή Χ ευρώ και αποσύρθηκε μετά  από λίγα χρόνια  με τιμή Χ/10 ευρώ, έχοντας  δε διπλάσια μεγέθη την στιγμή της εξόδου.
Όπως αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε μια δίκαιη τιμή εισόδου θα ήταν το Χ/20 ευρώ.
Έκαναν απανωτές ΑΜΚ οι εισηγμένες,  αντλώντας  δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, παίρνοντας έγκριση το ενημερωτικό τους δελτίο από τους αρμόδιους φορείς.

Αν δει κανείς το έργο αυτό μόνο μέχρι εδώ, μοιάζει για αριστουργηματικό και μεγαλοφυές.
Θα εκτίναζε προς τα πάνω, οικονομικά, την πατρίδα  - ίσως δε ως τέτοιο να ξεκίνησε-.
Σε επιχειρηματίες που με 100.000 ευρώ έφτιαξαν αξιόλογες επιχειρήσεις,  αν τους δώσουμε 100.000.000 ευρώ θα τους κάνουμε Ωνάσηδες.
Η Ελλάδα με 300 Ωνάσηδες γίνεται ανώτερη της Ελβετίας.
Αυτό, ίσως, είχαν στο μυαλό τους και αρκετοί ανυποψίαστοι πολίτες,  από αυτούς που συμμετείχαν στις  ΑΜΚ.

Εάν δεν είχε συμβεί το υπόλοιπο έργο και οι επιχειρηματίες αυτοί διέθεταν τα ποσά που άντλησαν από το ΧΑΑ  στους σκοπούς για τους οποίους τα άντλησαν, η Ελλάδα  θα είχε σήμερα  τουλάχιστον 100.000 λιγότερους ανέργους,  τουλάχιστον  100 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερο χρέος και αυτά σε πρώτο χρόνο.
Σε δεύτερο χρόνο θα δημιουργούντο συνθήκες αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης.  

Δυστυχώς, ένας  μεγάλος αριθμός επιχειρηματιών δεν έκανε αυτά, για τα οποία πήρε τα χρήματα.   
Τα εξαΰλωσαν αγοράζοντας  μετοχές "φούσκες"  μικρής εμπορευσιμότητας  και σε πανάκριβη τιμή.  
Το εξοργιστικό  είναι πως όταν τις αγόραζαν ήξεραν πως αυτά τα χρήματα δεν θα τα ξαναδούν ποτέ.  Ήξεραν  πολύ καλά τι σημαίνει μικρή εμπορευσιμότητα..
Τα χρήματα αυτά βέβαια δεν ήταν δικά τους,  Ήταν του κόσμου.  

Αυτό που έκαναν ήταν το εξής:
Ανέβαζαν σε εξωφρενικές τιμές τις  μετοχές της εταιρείας τους  και πουλούσαν μεγάλα πακέτα μετοχών, όπου αγοραστής ήταν μια άλλη εισηγμένη που  αγόραζε αυτές τις μετοχές με τα λεφτά που είχε πάρει από τον κόσμο μέσω ΑΜΚ.
Γίνονταν αγοραπωλησίες σε εξωφρενικές τιμές, όπου ο πολίτης, που με τα χρήματά του ουσιαστικά  αγοράζονταν οι μετοχές, δεν το υποψιαζόταν καν.
Πωλητές βέβαια ήσαν οι ίδιοι .
Με αυτόν τον τρόπο μετέφεραν τα χρήματα που είχαν πάρει από τον κόσμο, μέσω της ΑΜΚ, στην τσέπη τους.
Από το ταμείο της εταιρείας τους έφευγε το χρήμα και έμπαιναν τα σαπάκια.
 
[Ο επιχειρηματίας “Χ” έχει ένα ποσοστό της εταιρείας “χ” την οποία και διαχειρίζεται.
Ο επιχειρηματίας “Ψ” έχει ένα ποσοστό της εταιρείας “ψ” την οποία και διαχειρίζεται.
Οι εταιρείες “χ” και “ψ” έχουν στο ταμείο τους πάρα πολλά χρήματα.
Τα χρήματα αυτά τα πήραν από τους πολίτες με σκοπό να κάνουν επενδύσεις.
Η εταιρεία “χ”, αγοράζει από τον “Ψ” μετοχές της εταιρείας “ψ” σε “υπερφουσκωμένη” τιμή.
Τα χρήματα που είχε πάρει από τους πολίτες η εταιρεία “χ”, με σκοπό να κάνει επενδύσεις, δεν τα επένδυσε και τελικά αυτά κατέληξαν στην τσέπη του “Ψ”. Στα ταμεία της “χ” μπήκαν “φούσκες” της “ψ”.
Η εταιρεία “ψ”, αγοράζει από τον “Χ”, μετοχές της εταιρείας “χ” σε “υπερφουσκωμένη” τιμή.
Τα χρήματα που είχε πάρει από τους πολίτες η εταιρεία “ψ”, με σκοπό να κάνει επενδύσεις, δεν τα επένδυσε και τελικά αυτά κατέληξαν στην τσέπη του “Χ”. Στα ταμεία της “ψ” μπήκαν “φούσκες” της “χ”.]
Επειδή αυτό που έκαναν, εκτός των άλλων, ήταν αρκετά ριψοκίνδυνο και κανείς δεν ήξερε εάν οδηγηθούν σε αίθουσα δικαστηρίων, χρειάζονταν κάλυψη.
Οι δικλείδες ασφαλείας που είπαμε πριν.
Είχαν συλλέξει αρκετά αποκόμματα εφημερίδων με άρθρα δημοσιογράφων, έγκριτες αναλύσεις, βαρύγδουπες δηλώσεις.
Το ότι το σχέδιο ήταν οργανωμένο εξ αρχής, φαίνεται από το γεγονός, ότι. αυτοί που ανέβαζαν τις τιμές ΗΞΕΡΑΝ ότι θα βρουν αγοραστές και μάλιστα με πάρα πολλά χρήματα…κι όλοι μαζί ταυτόχρονα…
Γιατί το κόστος του  να ανέβει  τόσο πολύ η τιμή μιας μετοχής, όσο μικρή κι αν είναι, είναι μεγάλο (η χειραγώγηση κοστίζει).

Το περίεργο στην υπόθεση είναι η σιωπή του πολιτικού και δημοσιογραφικού κόσμου.
Περίεργη σιωπή..

Το τότε οικονομικό επιτελείο αποτελείτο από αετούς.
Οι έλληνες τραπεζίτες είναι οι καλύτεροι το κόσμου.
Οι έλληνες χρηματιστές πάνε στην wall street  και παραδίδουν σεμινάρια.
Λέτε να μην πήραν μυρωδιά;

Ποτέ κανείς δεν αναρωτήθηκε:  ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ;

Όλα αυτά μου ήρθαν στον  νου, όταν είδα την επίθεση  που κάνουν ΤΩΡΑ οι συντάκτες των  άρθρων που προανέφερα,  στον  "μαζί τα φάγαμε".
Μήπως  φοβούνται ότι θα πει κι' άλλα και απειλούμενοι προσπαθούν προκαταβολικά να υποβαθμίσουν αυτά που θα πει;
Η επίθεση που του κάνουν τώρα, δείχνει ότι αυτούς εννοούσε, μάλλον,  όταν έλεγε  "μαζί τα φάγαμε".  Ή μάλλον αυτό νομίζουν αυτοί.

ΥΓ.  Το ότι δεν έγινε, εκ των υστέρων έστω, κανένας έλεγχος για το που πήγαν τα λεφτά που πήραν οι επιχειρηματίες από το ΧΑΑ, μέσω των ΑΜΚ, είναι υπερβολικά ύποπτο.
Οι επιχειρηματίες συμπεριφέρθηκαν σα να ΗΞΕΡΑΝ πως δε  θα ελεγχθούν…